Ráiteas an Taoisigh ar bhás Edna O'Brien

Tá mórphearsa caillte ag Éirinn.

Duine cróga, cumasach, mealltach agus le dínit ab ea Edna O’Brien.

Scríobh sí a céad úrscéal The Country Girls i gceann trí seachtaine. 64 bliana ina dhiaidh sin, ní hamháin gur saothar iontach é ach ba chéim mhór chun cinn é do mhná agus do shochaí na hÉireann.

Bheadh cosc ar an leabhar agus dhófadh é ach ní bheadh Edna O’Brien ina thost choíche.

Stopfadh an chuid is mó de dhaoine agus rachadh siad i bhfolach leis an bhfuath ban a bhí ós a comhair, ach lean sí ar aghaidh ag obair ar a cuid ealaíonta agus tá sí ar dhuine de na scríbhneoirí is mó clú agus onóir in Éirinn sa lá atá inniu ann.

Is saothar álainn agus amh a cuimhneachán, Country Girl, ina nochtann Edna O’Brien a hanam.

Ní mór dúinn go léir machnamh a dhéanamh, agus gan dearmad a dhéanamh choíche, go gcaithfeadh Edna O’Brien Éire a fhágáil, agus go ndéanfadh sí Londain a háit chónaithe chun a hacmhainneacht a bhaint amach.

Rinne sí achoimre bhreá uirthi féin agus ar an taithí Angla/Éireannach seo agus ar fhéiniúlacht an oiread sin daoine nuair a labhair sí ar “bhainis Thír na hÉireann agus Tír Shasana ionam”.

Mar Thaoiseach, ba mhaith liom comhbhrón ó chroí a chur in iúl dá teaglach, go háirithe dá clann Carlo agus Sasha, chomh maith lena lucht leanúna ar bhás phearsan chomh speisialta sin.

Dúirt Edna gurbh í a cuid scríbhneoireachta a hanálú agus le blianta beaga anuas agus í ag chur a húrscéal Girl chun cinn dúirt sé le hagallóirí, “ba mhaith liom dul amach mar dhuine a labhair an fhírinne”.

Chun a rá gur bhain Edna O’Brien é seo amach agus i bhfad níos mó - fo-ráiteas na haoise a bheadh ann.

Suaimhneas síoraí di.

CRÍOCH.